ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΥΩΠΙΑ - ΥΠΕΡΜΕΤΡΩΠΙΑ κλπ

Υπερμετρωπία Αν μπορείτε να διακρίνετε τα αντικείμενα που βρίσκονται σε μακρινή απόσταση, αλλά έχετε πρόβλημα να διακρίνετε σωστά τα αντικείμενα σε κοντινή απόσταση, μπορεί να έχετε υπερμετρωπία. Η υπερμετρωπία αναγκάζει τα μάτια να εξασκούν παραπάνω προσπάθεια για να δουν στις κοντινές απόστάσεις. Αν κοιτάζετε αντικείμενα που βρίσκονται κοντά σας για αρκετό χρονικό διάστημα μπορεί να αρχίσετε να τα βλέπετε θολά, να έχετε πονοκεφάλους και κούραση των ματιών. Παιδιά που έχουν υπερμετρωπία μπορεί να βρίσκουν δύσκολο το διάβασμα. Η υπερμετρωπία δεν είναι ασθένεια. Απλά αναφέρεται σε μία διαφοροποίηση στο σχήμα του βολβού του ματιού. Από το βαθμό αυτής της διαφοροποίησης εξαρτάται εάν θα χρειαστείτε διορθωτικά γυαλιά ή όχι. Τι προκαλεί την υπερμετρωπία Η υπερμετρωπία συνήθως οφείλεται στο ότι ο βολβός του ματιού είναι μικρός σε μήκος, δηλαδή είναι μικρότερος από το κανονικό από εμπρός μέρος του έως το πίσω. Σε μερικές περιπτώσεις η υπερμετρωπία οφείλεται στην μικρή καμπυλότητα του κερατοειδή χιτώνα (δηλαδή στην εξωτερική διάφανη μεμβράνη του ματιού). Δεν είναι γνωστός στους επιστήμονες ο λόγος για τον οποίο το σχήμα του βολβού του ματιού διαφέρει, όμως η τάση για υπερμετρωπία σε κάποιο άτομο έχει και κληρονιμικά αίτια. Μπορεί να συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες αλλά σε μικρότερο βαθμό από αυτόν της κληρονομικότητας. Πώς η υπερμετρωπία επηρρεάζει την όραση. Η ικανότητά μας να βλέπουμε ξεκινά όταν το φως εισέρχεται μέσα στο μάτι από τον κερατοειδή. Το σχήμα αυτής της εξωτερικής διάφανης μεμβράνης που λέγεται κερατοειδής μαζί με τα υπόλοιπα ανατομικά στοιχεία που βρίσκονται μέσα στο μάτι μεταβάλλουν την κατεύθυνση του φωτός (διάθλαση) με τέτοιο τρόπο ώστε το φως να εστιάζεται ακριβώς σε ένα σημείο που βρίσκεται στο πιο πίσω μέρος του ματιού και λέγεται αμφιβληστροειδής χιτώνας. Εάν όμως, όπως στην περίπτωση της υπερμετρωπίας, ο βολβός του ματιού είναι πολύ κοντός, οι ακτίνες του φωτός εστιάζονται σε ένα σημείο πίσω (πιο πέρα) από τον αμφιβληστροειδή αντί για το σωστό σημείο που βρίσκεται επάνω στον αμβιβληστροειδή χιτώνα. Σαν απότέλεσμα έχουμε μια θολή εικόνα του αντικειμένου από το οποίο προέρχονται οι ακτίνες του φωτός. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιούνται γυαλιά με κυρτούς φακούς έτσι ώστε να στρέφουν (διαθλούν) τις ακτίνες του φωτός περισσότερο και αυτές να εστιάζονται τελικά επάνω στον αμφιβληστροειδή. Ποιοί έχουν υπερμετρωπία. Πολλοί άνθρωποι έχουν ένα μικρό βαθμό υπερμετρωπίας, όμως χρειάζονται διορθωτικά γυαλιά μόνο όσοι από αυτούς έχουν μειωμένη όραση ή συμπτώματα όπως πονοκεφάλους και κούραση των ματιών. Πώς γίνεται η διάγνωση. Η διάγνωση της υπερμετρωπίας πολύ σπάνια γίνεται στους σχολικούς τακτικούς ελέγχους των ματιών και αυτό γιατί εκεί συνήθως εξετάζεται η ικανότητα της όρασης μόνο στην μακρινή απόσταση. Γι' αυτό είναι απαραίτητο να γίνει μια λεπτομερής εξέταση της υγείας των ματιών όπου ελέγχονται τόσο η μακρινή όσο και η κοντινή όραση έτσι ώστε να διαγνωστεί η υπερμετρωπία. Πώς αντιμετωπίζεται Συνήθως χρησιμοποιούνται γυαλιά ή φακοί επαφής με κυρτούς φακούς. Αν δεν έχετε άλλο πρόβλημα όρασης όπως π.χ. αστιγματισμό, μπορεί να χρειάζεστε τα γυαλιά μόνο για το διάβασμα ή άλλες ασχολίες σε κοντινή απόσταση. Ο ειδικός που θα σας εξετάσει μπορεί να σας κάνει διάφορες ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο ζωής, το επάγγελμα, της καθημερινές σας δραστηριότητες και την γενική σας υγεία έτσι ώστε να προσδιορίσει τον σωστότερο τρόπο διόρθωσης της όρασής σας. Κάνοντας μια εξέταση των ματιών σας σε τακτά χρονικά διαστήματα θα βοηθήσει έτσι ώστε η παραμικρή αλλαγή στην ποιότητα της όρασή σας να εντοπίζεται έγκαιρα και αντιμετωπίζεται με τον σωστό τρόπο, με αποτέλεσμα την καθαρή και άνετη όραση. Τι είναι αστιγματισμός Ο αστιγματισμός είναι η αμετρωπία όπου οι φωτεινές ακτίνες δεν εστιάζονται σε ένα συγκεκριμένο σημείο στον αμφιβληστροειδή αλλά δημιουργούν ένα κύκλο σύγχυσης. Αυτό κυρίως οφείλεται σε διαταραχές του σχήματος του κερατοειδή το οποίο είναι ελλειπτικό αντί για σφαιρικό. Και εδώ η συνέπεια είναι να μην βλέπουμε καλά μακριά και χρειαζόμαστε διόρθωση. Τα συμπτώματα του αστιγματισμού είναι συνάρτηση του βαθμού του. Ένας μικρός αστιγματισμός μπορεί να προκαλέσει μόνο συμπτώματα κόπωσης μετά από παρατεταμένη οπτική εργασία, ενώ ένας μεγάλος αστιγματισμός συνοδεύεται και από μείωση της οπτικής οξύτητας. Ο αστιγματισμός συχνά συναντάτε σε συνδυασμό με μυωπία ή υπερμετρωπία. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε για τον αστιγματισμό είναι ότι γεννιόμαστε με αυτόν χωρίς να έχουμε εξέλιξή του κατά την διάρκεια της ζωής μας (με εξαίρεση κάποιες παθολογικές εξελικτικές καταστάσεις όχι τόσο κοινές όπως ο κερατόκωνος). Οι τρόποι για να αντιμετωπίσουμε τον αστιγματισμό είναι με γυαλιά οράσεως ή φακούς επαφής.

Μυωπία Εάν μπορείτε να δείτε τα κοντινά σας αντικείμενα χωρίς πρόβλημα, αλλά δεν μπορείτε να διακρίνετε τις πινακίδες κυκλοφορίας στον δρόμο ή αν τα γράμματα στον πίνακα του σχολείου τα ξεχωρίζετε δύσκολα μπορεί να έχετε μυωπία. Η μυωπία δεν είναι ασθένεια. Απλά αναφέρεται σε μία διοφοροποίηση στο σχήμα του βολβού του ματιού. Ο βαθμός αυτής της διαφοροποίησης προσδιορίζει εάν χρειάζεστε διορθωτικά γυαλιά ή όχι. Τί προκαλέι την μυωπία. Η μυωπία στο πλείστο των περιπτώσεων οφείλεται στο ότι ο βολβός του ματιού είναι πιο μακρύς από το κανονικό σφαιροειδές σχήμα. Ένας άλλος λιγότερο συχνός παράγοντας που προκαλεί μυωπία είναι η μεγάλη κυρτότητα του κερατοειδή (δηλ. της διάφανης μεμβράνης στο πιο μπροστινό μέρος του ματιού). Πώς η μυωπία επηρρεάζει την όραση Η ικανότητά μας να βλέπουμε ξεκινά όταν το φως εισέρχεται μέσα στο μάτι από τον κερατοειδή. Το σχήμα αυτής της εξωτερικής διάφανης μεμβράνης που λέγεται κερατοειδής μαζί με τα υπόλοιπα ανατομικά στοιχεία που βρίσκονται μέσα στο μάτι μεταβάλλουν την κατεύθυνση του φωτός (διάθλαση) με τέτοιο τρόπο ώστε το φως να εστιάζεται ακριβώς σε ένα σημείο που βρίσκεται στο πίσω μέρος του ματιού που λέγεται αμφιβληστροειδής χιτώνας. Αντιθέτως όμως, όταν έχετε μυωπία οι ακτίνες του φωτός προερχόμενες από ένα μακρινό σημείο εστιάζονται σε ένα σημείο μέσα στο μάτι το οποίο βρίσκεται πιο μπροστά από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Καθώς λοιπόν οι ακτίνες του φωτός μπορούν να εστιαστούν μόνο σε αυτό το σημείο,μέχρι να φθάσουν στον αμφιβληστροειδή θα είναι ήδη εκτός εστίασης με αποτέλεσμα να σχηματίζουν μια θολή εικόνα. Ποιός μπορεί να έχει μυωπία. Συνήθως η μυωπία εμφανίζεται στις ηλικίες μεταξύ 8-12 ετών.Καθώς τα μάτια συνεχίζουν να αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της σχολικής ηλικίας, η μυωπία σχεδόν πάντοτε εμφανίζεται πρίν από την ηλικία των 20 ετών.Συχνά ο βαθμός της μυωπίας αυξάνεται καθώς ολόκληρο το σώμα αναπτύσσεται γρήγορα, ενώ μετά την ενηληκίωση που σταματά η ανάπτυξη, ο βαθμός της μυωπίας σταθεροποιείται. Πώς γίνεται η διάγνωση της μυωπίας. Συχνά ένας δάσκαλος στο σχολείο μπορεί να υποπτευθεί μυωπία σε ένα παιδί όταν αυτό ζαρώνει (μισοκλείνει) να μάτια του για να δεί στον πίνακα. Βεβαίως χρειάζεται περαιτέρω εξέταση έτσι ώστε να διευκρινιστεί ο βαθμός του προβλήματος. Η μυωπία μπορεί να διαγνωστεί με έναν κανονικό έλεγχο της υγείας των ματιών. Όταν διαγνωστεί η μυωπία πρεπει να ακολουθούν περιοδικοί τέτοιοι έλεγχοι έτσι ώστε να εντοπίζονται τυχόν αλλαγές που μπορεί να χρειάζονται στους βαθμούς της. Πώς αντιμετωπίζεται η μυωπία. Χρειάζεται να τοποθετηθούν μπροστά από τα μάτια κοίλοι φακοί έτσι ώστε το φως να εστιάζεται ακριβώς στον αμφιβληστροειδή, όπου θα σχηματιστεί η καθαρή εικόνα. Ανάλογα με τον βαθμό της μυωπίας μπορεί να χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν γυαλιά η φακοί επαφής για όλες τις ώρες έτσι ώστε να έχετε καθαρή όραση. Εάν ο βαθμός της διόρθωσης είναι μικρός τότε τα διορθωτικά γυαλιά μπορεί να χρειάζονται μόνο για τις δραστηριότητες εκείνες που απαιτούν καλή όραση για μακρυά, όπως οδήγηση,τηλεόραση ή διάφορα σπορ. Η μυωπία στα παιδιά. Στη σχολική ηλικία τα παιδιά μπορεί να έχουν προβλήματα όρασης από ελαφριάς έως βαριάς μορφής. Όταν υπάρχει η υποψία κάποιου προβλήματος στην όραση είναι σημαντικό να πηγαίνετε το παιδί για μια λεπτομερή εξέταση, έτσι ώστε να εντοπισθεί η φύση του προβλήματος και να αντιμετωπισθεί ανάλογα. Αν η οποιαδήποτε κατάσταση των ματιών του παιδιού αντιμετωπισθεί έγκαιρα τότε θα μπορεί να απολαμβάνει την καλύτερη δυνατή όραση. Τι είναι η πρεσβυωπία; Η πρεσβυωπία είναι η δυσκολία να βλέπει κανείς καθαρά τα κοντινά αντικείμενα ενώ βλέπει καλά τα μακρινά. Η δυσκολία αυτή είναι εντονότερη στο διάβασμα, ιδιαίτερα όταν υπάρχει χαμηλός φωτισμός. Οφείλεται στην αδυναμία του φακού να κάνει προσαρμογή και να εστιάσει κοντά, λόγω ηλικίας. Πρόκειται για μία πάθηση που παρουσιάζεται σε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το φύλο τους και ανεξάρτητα από το αν ήδη πάσχουν από άλλες διαθλαστικές ανωμαλίες όπως η μυωπία, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός. Πότε εμφανίζεται η πρεσβυωπία; Εμφανίζεται συνήθως μετά το 40ο έτος ηλικίας και αυξάνεται με την ηλικία μέχρι το 60ο περίπου έτος. Σε ανθρώπους με υπερμετρωπία, η πρεσβυωπία μπορεί να εμφανιστεί σε νεαρότερη ηλικία. Οι μύωπες όταν εμφανίσουν πρεσβυωπία, για να μπορέσουν να διαβάσουν, είναι αναγκασμένοι να βγάζουν τα μυωπικά τους γυαλιά όταν η μυωπία τους είναι μικρή, ή να χρησιμοποιούν γυαλιά με μικρότερο βαθμό μυωπίας, όταν η μυωπία τους είναι μεγάλη. Θεραπεύεται η πρεσβυωπία; Το μάτι είναι ένα θαυμάσιο σύστημα επεξεργασίας δεδομένων, που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση και έχει την ικανότητα να εστιάζει σε αντικείμενα, σε οποιαδήποτε απόσταση και αν βρίσκονται, όπως για παράδειγμα κάνει μια αυτόματης εστίασης φωτογραφική μηχανή. Μετά την ηλικία των 40 ετών όμως, η ικανότητα αυτή προοδευτικά ελαττώνεται. Αυτό, σύμφωνα με τις επικρατούσες θεωρίες, οφείλεται είτε στην προοδευτική απώλεια της ελαστικότητας του φακού του ματιού ο οποίος χάνει την ικανότητα να αλλάζει καμπυλότητα και να εστιάζει στις κοντινές αποστάσεις, είτε στην προοδευτική ατροφία λόγω γήρανσης του μυ, στον οποίο στηρίζεται ο φακός και ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία της προσαρμογής του φακού (ακτινωτός μυς). Βλέπουμε λοιπόν ότι η προσαρμογή της όρασής μας στις κοντινές αποστάσεις, είναι μια δυναμική και συνεχώς μεταβαλλόμενη λειτουργία του οφθαλμού, σε αντίθεση με την μυωπία, την υπερμετρωπία και τον αστιγματισμό που είναι καταστάσεις στατικές και οφείλονται στο σχήμα και το μέγεθος του κάθε ματιού. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η θεραπεία της πρεσβυωπίας δεν είναι τόσο εύκολη όσο εκείνη της μυωπίας, της υπερμετρωπίας και του αστιγματισμού.