Η όραση των παιδιών μέχρι την ηλικία των έξι, είναι πλαστική, δηλαδή σταδιακά εξελίσσεται ώστε να σταθεροποιηθεί στα φυσιολογικά επίπεδα.
Επειδή τα παιδιά δεν μπορούν να μας εξηγήσουν οποιεσδήποτε δυσλειτουργίες της όρασης τους, θα πρέπει εμείς να αναλάβουμε δράση. Αν υπάρχουν δυσλειτουργίες στην όραση των παιδιών και δεν τις ανακαλύψουμε από νωρίς, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η όραση τους να μην αναπτυχθεί σωστά και το πρόβλημα να χειροτερέψει.
Τι πρέπει να προσέξουμε:
Όταν το παιδί μας δε μπορεί να δει καθαρά μακριά – τότε έχει μυωπία και παρουσιάζεται από πέντε έως δεκαπέντε χρόνων. Σε σπάνιες περιπτώσεις έχει παρουσιαστεί από δυο έως τριών χρόνων.
Όταν το παιδί μας δε μπορεί να δει καθαρά κοντά – τότε έχει υπερμετρωπία, η οποία παρουσιάζεται από τη γέννηση και μπορεί να διαγνωστεί όταν το παιδί είναι περίπου δυο χρόνων. Με τη βοήθεια του παιδοοφθαλμίατρου μπορεί να σταθεροποιηθεί η όραση του παιδιού έως τα πέντε και μεγαλώνοντας μπορεί να μειωθεί.
Όταν το παιδί βλέπει θολά όλα τα αντικείμενα που βρίσκονται γύρω του και συνήθως τα πλησιάζει για να δει καθαρά ή ανοιγοκλείνει τα μάτια – τότε έχει αστιγματισμό, ο οποίος παρουσιάζεται συνήθως από τη γέννηση.
Όταν το ένα μάτι του παιδιού αποκλίνει ή συγκλίνει – τότε έχει στραβισμό, ο οποίος παρουσιάζεται συνήθως στα δυο πρώτα χρόνια του παιδιού. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με τη βοήθεια ενός παιδοφθαλμίατρου και της σύγχρονης ιατρικής.
Επειδή τα παιδιά δεν μπορούν να μας εξηγήσουν οποιεσδήποτε δυσλειτουργίες της όρασης τους, θα πρέπει εμείς να αναλάβουμε δράση. Αν υπάρχουν δυσλειτουργίες στην όραση των παιδιών και δεν τις ανακαλύψουμε από νωρίς, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η όραση τους να μην αναπτυχθεί σωστά και το πρόβλημα να χειροτερέψει.
Τι πρέπει να προσέξουμε:
Όταν το παιδί μας δε μπορεί να δει καθαρά μακριά – τότε έχει μυωπία και παρουσιάζεται από πέντε έως δεκαπέντε χρόνων. Σε σπάνιες περιπτώσεις έχει παρουσιαστεί από δυο έως τριών χρόνων.
Όταν το παιδί μας δε μπορεί να δει καθαρά κοντά – τότε έχει υπερμετρωπία, η οποία παρουσιάζεται από τη γέννηση και μπορεί να διαγνωστεί όταν το παιδί είναι περίπου δυο χρόνων. Με τη βοήθεια του παιδοοφθαλμίατρου μπορεί να σταθεροποιηθεί η όραση του παιδιού έως τα πέντε και μεγαλώνοντας μπορεί να μειωθεί.
Όταν το παιδί βλέπει θολά όλα τα αντικείμενα που βρίσκονται γύρω του και συνήθως τα πλησιάζει για να δει καθαρά ή ανοιγοκλείνει τα μάτια – τότε έχει αστιγματισμό, ο οποίος παρουσιάζεται συνήθως από τη γέννηση.
Όταν το ένα μάτι του παιδιού αποκλίνει ή συγκλίνει – τότε έχει στραβισμό, ο οποίος παρουσιάζεται συνήθως στα δυο πρώτα χρόνια του παιδιού. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με τη βοήθεια ενός παιδοφθαλμίατρου και της σύγχρονης ιατρικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου